اثرات کشندگی و توأم سیرینول، تنداکسیر و پالیزین بر روی کنه تارتن دولکه ای(tetranychus urticae koch) در شرایط آزمایشگاهی

کنه تارتن دولکه ای (tetranychus urticae koch) یکی از آفات مهم و چندخوار می باشد که خسارت قابل توجهی به محصولات کشاورزی وارد می کند. در این پژوهش سمیت تماسی سیرینول با غلظت های 400، 700، 1500، 2900 ،5700 پی پی ام و تنداکسیر با غلظت های900، 1500، 2300، 3500 و 5300 پی پی ام به روش غوطه ورسازی برگ روی ماده های بالغ طی مدت زمان 24 و 48 ساعت، اثر توأم آن ها و خاصیت دورکنندگی پالیزین بررسی شده است. آزمایش ها در دمای 25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام گرفته است. سیرینول در غلظت 5700 پی پی ام و تنداکسیر در غلظت 5300 پی پی ام بالاترین تلفات را ایجاد کردند. مقادیر lc50 و lc90 سیرینول و تنداکسیر در مدت زمان 24 ساعت به ترتیب 908/1775، 6/16772 و 914/2130، 205/11975 پی پی ام و در مدت زمان 48 ساعت به ترتیب 228/463، 136/5985 و 931/907، 447/6052 پی پی ام تعیین شده است. کاربرد توأم سیرینول و تنداکسیر مرگ و میر بالاتری را نسبت به کاربرد جداگانه ی هر یک از آن ها ایجاد کرد. پالیزین در غلظت 250 پی پی ام بی اثر بوده ولی در غلظت های 500، 1000، 2000 و 4000 پی پی ام دورکننده است. نتایج نشان داد که سیرینول و تنداکسیر اثر کشندگی و پالیزین اثر دورکنندگی روی ماده های بالغ این کنه و قابلیت مدیریت این آفت را دارند.